حلال های هیدروکربنی نیتروژن دار| قیمت | دمیرکو

حلال های هیدروکربنی نیتروژن دار

انواع حلال های هیدروکربنی نیتروژن دار

اتیل نیترات

مترادف: اسید نیتریک، اتیل استر. نیتریک اتر

شماره CAS: 625-58-1

فرمول ساختاری: CH3-CH2-N03

فرمول مولکولی: C2H5N03

وزن مولکولی: 91.07

خواص: مایعی بی رنگ با طعم شیرین و بوی مطبوع

نقطه جوش: 87.2 درجه سانتی گراد در 762 میلی متر جیوه

نقطه ذوب: -94.6 درجه سانتیگراد نقطه اشتعال: 32 درجه سانتیگراد (50 درجه فارنهایت)

وزن مخصوص (چگالی مایع): 1.1084 در 20 درجه سانتی گراد/4 درجه سانتی گراد

فاکتورهای تبدیل: 1 میلی گرم بر متر مکعب = p.p.m 3.72

1 میلی گرم در لیتر = 269 p.p.m.

حلالیت: 1.3 میلی لیتر محلول در 100 میلی لیتر آب در دمای 55 درجه سانتیگراد. قابل اختلاط با الکل و اتر

حداکثر غلظت مجاز: مشخص نشده است

اقتصاد، منابع و مصارف تولید

آلکیل نیترات ها از الکل های مربوطه توسط استریفیکاسیون با اسید نیتریک در حضور اوره یا نیترات اوره تولید می شوند.

مصارف صنعتی

اتیل نیترات در سنتز برخی داروها، عطرها و رنگ ها استفاده می شود. همچنین به عنوان سوخت موشک استفاده شده است.

بیوشیمی خواص شیمیایی

اتیل نیترات توانایی تجزیه انفجاری در مواجهه با گرما را دارد.

برآورد کردن

اتیل نیترات و سایر آلکیل نیترات ها را می توان در محلول های آبی پس از استخراج با یک حلال آلی با آزادسازی نیتریت با پایه قوی و سپس دیازوتیزاسیون اندازه گیری کرد.

متابولیسم

هیچ اطلاعاتی در مورد متابولیسم حقیقی نیترات اتیل وجود ندارد، اما به نظر می رسد که یکی از مسیرهای تبدیل زیستی هیدرولیز برای تولید الکل و نیترات باشد. چنین مسیری برای سایر آلکیل نیترات ها مانند نیتروگلیسیرین و آمیل نیترات مشترک است.

سم شناسی

سمیت حیوانات

نیترات اتیل متهموگلوبینمی در خرگوش ایجاد کرد. دوز زیر جلدی 400 میلی گرم بر کیلوگرم، حداکثر غلظت متهموگلوبین 3.9-9.5٪ را به همراه داشت.

سمیت انسانی

در انسان اتیل نیترات می تواند باعث سردرد، ناركوزیس و استفراغ شود، اما هیچ موردی از مسمومیت صنعتی گزارش نشده است.

نیتروبنزن

مترادف: روغن میربنه; اسانس میربنه; نیتروبنزول

شماره CAS :  98-95-3

فرمول مولکولی: C6H5N02

وزن مولکولی: 123.11

خواص: کریستال های زرد متمایل به سبز یا مایع روغنی زرد با بویی شبیه بادام تلخ.

نقطه جوش: 210.9 درجه سانتی گراد

نقطه ذوب: 5.7 درجه سانتی گراد

نقطه اشتعال (کاسه بسته): 87.8 درجه سانتیگراد (190 درجه فارنهایت)

فشار بخار: 0.284 mmHg در 25 درجه سانتی گراد

چگالی بخار (هوا = 1): 4.3

وزن مخصوص (چگالی مایع): 1.2037 در 20 درجه سانتی گراد/4 درجه سانتی گراد

ضریب شکست: 1.5529 در 20 درجه سانتی گراد

ویسکوزیته: 2.03 cP در 20 درجه سانتی گراد

فاکتورهای تبدیل: 1 p.p.m. = 5 میلی گرم بر متر مکعب

1 میلی گرم در لیتر = 198.8 p.p.m.

حلالیت: حلالیت در آب 1780 p.p.m است، محلول در الکل، اتر، بنزن و روغن

استانداردهای قرار گرفتن در معرض انسان  TLV-STEL = 2 p.p.m

آستانه بوی هوا = 0.018 p.p.m.

 اقتصاد، منابع و موارد استفاده

تولید

نیتروبنزن از نیتراسیون مستقیم بنزن با مخلوطی از اسیدهای سولفوریک و نیتریک تولید می شود. ظرفیت ایالات متحده برای تولید نیتروبنزن تقریباً 1.5 میلیارد پوند است. مهمترین کاربرد نیتروبنزن در تولید آنیلین است. تقریباً 98 درصد از نیتروبنزن تولید شده در ایالات متحده به آنیلین تبدیل می شود.

مصارف صنعتی

نیتروبنزن عمدتاً برای تولید آنیلین استفاده می شود. آنیلین عمدتاً برای ساخت 4،4'-methylenebis (فنیل ایزوسیانات) و پلیمرهای آن (50٪) استفاده می شود. دومین کاربرد بزرگ آنیلین در ساخت مواد شیمیایی برای تولید لاستیک است (30%). رنگ ها و واسطه های رنگ، هیدروکینون و داروها حدود 8 درصد از آنیلین تولید شده را تشکیل می دهند، در حالی که 10 درصد آنیلین به محصولات کشاورزی مانند آفت کش ها و برگ زدایی ها تبدیل می شود. همچنین به عنوان یک حلال برای اترهای سلولز و یک ماده در جلا دهنده فلزات و کفش استفاده می شود.

بیوشیمی

خواص شیمیایی

ترکیبات نیترو معطر مخلوط با نیترو بنزن مواد منفجره با حساسیت و سرعت انفجار بالا هستند و قابل انفجار با جرقه هستند. تخمین نیتروبنزن ممکن است با اسپکتروفتومتری مادون قرمز، اسپکتروفتومتری فرابنفش یا کروماتوگرافی گازی اندازه گیری شود. روش های کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی مایع فشار بالا شرح داده شده است.

متابولیسم

بخار نیتروبنزن به راحتی از طریق پوست و ریه ها جذب می شود. با غلظت نیتروبنزن موجود در هوا 10 میلی گرم بر متر مکعب، انسان ممکن است 18 تا 25 میلی گرم را در 6 ساعت از طریق ریه ها و 8 تا 19 میلی گرم را از طریق پوست در مدت زمان مشابه جذب کند. ادرار راه اصلی دفع متابولیت های نیتروبنزن در خرگوش، موش صحرایی و موش است. فراوان ترین متابولیت در مطالعات قبلی در خرگوش و موش صحرایی p-aminophenol بود. این ترکیب، یا ترکیبات گلوکورونید یا سولفات آن، 19 تا 31 درصد دوز را تشکیل می‌دهند. در مطالعه بعدی روی موش‌ها که در آن مرحله هیدرولیز اسیدی که توسط کارگران قبلی برای جدا کردن مزدوج‌ها استفاده می‌شد، با هیدرولیز آنزیمی جایگزین شد، هیچ p-آمینوفنول در ادرار موش‌های نر فیشر-344 یا CD یافت نشد.

حدود 9 درصد از دوز نیتروبنزن توسط موش B6C3F1 به عنوان مزدوج سولفات دفع شد. متابولیت های اصلی یافت شده در ادرار موش فیشر-344 سولفات p-hydroxyacetanilide، p-nitrophenol sulfate (20٪ از دوز) و m-nitrophenol sulfate (10٪ از دوز) بودند. علاوه بر این، یک متابولیت ناشناس حدود 10٪ از دوز را تشکیل می دهد. موش های صحرایی نر CD همان متابولیت ها را پس از دوز خوراکی نیتروبنزن دفع کردند، اما در نسبت های کمی متفاوت (Rickert et al 1983). آنها تقریباً نیمی از دوز را به اندازه ترکیبات گلوکورونید یا سولفات p-hydroxyacetanilide (9٪ از دوز) و p-nitrophenol (13٪ از دوز) و تقریباً همان مقدار m-nitrophenol (8٪ از دوز) دفع کردند. دوز) و تقریباً دو برابر متابولیت ناشناس. جالب توجه است، در حالی که موش های فیشر-344 متابولیت های فنلی نیتروبنزن را منحصراً به صورت سولفات دفع می کردند، موش های CD همان متابولیت ها را به شکل آزاد (15-17٪ از کل متابولیت) و به عنوان گلوکورونید (4-20٪ از کل متابولیت) دفع کردند. 

می توانید برای مشاهده محصولات مشابه دیگر به لینک های زیر مراجعه کنید:

متیلن کلراید

حلال های هیدروکربن کلردار

هیدروکربن های آلیفاتیک پارافینی

هیدروکربن های آروماتیک چیست

مخلوط زایلن

حلال 403

حلال 402

تولوئن یا متیل بنزین

نیترومتان

نیتروپروپان

نیتروپارافین ها

نیترواتان

کتون ها

حلال های گلایکول اتر

حلال های اکسیژنه

حلال های استر

الکل و اتانول بعنوان حلال

حلال های هیدروکربنی

حلال چیست و در صنعت چه کاربردی دارد