انواع غلظت دهنده | قیمت | دمیرکو

انواع غلظت دهنده

غلظت دهنده ماده ای است که در طی واکنش ها ویسکوزیته مخلوط را در نتیجه ویژگی های ساختاری و شیمیایی آن افزایش می دهد. ترکیبات مختلفی وجود دارند که می توانند به عنوان حلال کنسانتره عمل کنند زیرا انواع مختلفی از کنسانتره ها وجود دارد. توجه به این نکته ضروری است که این غلظت ها علاوه بر افزایش ویسکوزیته محصولات در بسیاری از بخش های شیمیایی قابل استفاده است.

غلظت دهنده ها همچنین دارای ویژگی های سیالیت و ضد رسوب هستند. کنسانتره ها بسته به نوع فعالیت صنعتی که انجام می دهید در انواع مختلفی تولید می شوند. برای تولید غلظت ایده آل مواد غذایی، به عنوان مثال، از غلیظ کننده های درجه مواد غذایی استفاده می شود.

انواع غلظت دهنده های مورد استفاده در صنایع

غلظت دهنده ها بر اساس ویژگی‌های ساختاری و قدرت شیمیایی به کلاس‌های مختلفی دسته‌بندی می‌شوند. بسته به کاری که می خواهید انجام دهید، می توانید از گروه خاصی از آنها استفاده کنید. این گروه ها هستند:

غلظت دهنده سلولز

این مواد از خانواده اترهای سلولزی هستند. ویژگی اولیه آنها تمایل زیاد به جذب آب و متورم شدن است. افزایش ویسکوزیته، پایداری، کیفیت ضد اسیدیته، بهبود ذخیره سازی، حفظ آب، خاصیت شستشوی مناسب و غیره همگی از نتایج استفاده از آنهاست. بهترین ویژگی های این تغلیظ کننده ها شامل سازگاری با فرمولاسیون های مختلف، سازگاری بهتر با رنگدانه ها، تاثیر بسیار کم بر براقیت رنگ و رزین، توانایی حفظ حجم قابل توجه آب، مقاومت در برابر پاشش رنگ و سازگاری با محدوده pH وسیع است. کاستی های این مواد شامل درجه بندی رنگ ضعیف است. علاوه بر این، بیوسیدهای اضافی مورد نیاز است زیرا این متمرکز کننده ها به خودی خود از نظر میکروبی مقاوم نیستند.

غلظت دهنده پلی اورتان

پایه و اساس قوام دهنده های پلی اورتان آب است. آنها در pH های مختلف به خوبی کار می کنند. آنها ممکن است در هر دمایی در محصول شما حل شوند و در برابر میکروب ها مقاوم هستند.

غلظت دهنده آکریلات

همراه با اتیل آکریلات استر، این ترکیبات که کوپلیمرهای متااکریلیک اسید هستند، به بهبود ویسکوزیته کمک می کنند. آنها به دلیل مقاومت ساختاری در برابر حمله میکروبی می توانند آب بیشتری را در تنظیمات قلیایی جذب کنند.

غلظت دهنده ها بر اساس خواص شیمیایی آن‌ها دسته‌بندی می‌شوند: ما بسیاری از ویژگی‌های شیمیایی ضخیم‌کننده‌ها را تجزیه و تحلیل خواهیم کرد.

غلظت دهنده لیپید

این مواد شیمیایی ساختارهایی دارند که چربی دوست هستند. آنها با تامین ترکیب محصول با ضخامت ذاتی خود عمل می کنند. وقتی حرارت داده می شود تا مایع شوند، می توان از آنها برای ایجاد امولسیون، کرم و لوسیون استفاده کرد، حتی اگر در دمای اتاق جامد باشند. استریل الکل، استئاریک اسید، ستیل الکل و کارنوبامات نمونه هایی از این دسته هستند.

غلظت دهنده طبیعی

این مواد آلی پلیمرهایی هستند که پس از جذب آب منبسط شده و ویسکوزیته را افزایش می دهند. این گروه شامل ژلاتین، صمغ گوار، صمغ زانتان و هیدروکسی اتیل سلولز (مورد استفاده در محصولات شوینده مایع) است. شفافیت برخی از فرمولاسیون ها توسط این گروه از بین می رود و لوسیون روی پوست احساس چسبندگی می کند.

غلظت دهنده مواد معدنی

این ترکیبات آلی بر خلاف گروه اول علاوه بر آب روغن را جذب کرده و ویسکوزیته را بالا می برند. آنها برای غلیظ کردن ترکیبات ساخته شده با روغن و آب استفاده می شوند. نمونه هایی از این گروه عبارتند از بنتونیت، سیلیس، سیلیکات آلومینیوم و سیلیکات منیزیم.

غلظت دهنده مصنوعی

بیشترین دسته از مولکول ها برای افزایش ویسکوزیته به این دسته تعلق دارند. این پلیمرها آب را جذب می کنند و متورم می شوند تا ژل های شفاف ایجاد کنند. علاوه بر عملکردهای دیگر آنها، پایداری امولسیون یکی از دلایلی است که آنها جزء رایج در کرم ها و لوسیون ها هستند. کربومرها که باعث تعلیق مواد در محلول و تولید ذرات معلق بزرگ در فرمولاسیون با ویسکوزیته کم می شوند، از نمونه های آنها هستند.

غلظت دهنده یونی

یکی از پرمصرف ترین ضخیم کننده ها برای محلول های سورفکتانت متعلق به این دسته است. یک سورفکتانت آنیونی را می توان با افزودن نمک (NaCl) به این مواد به سرعت ساخت.

قیمت انواع غلظت دهنده| قیمت غلظت دهنده ها

برای خرید و استعلام قیمت انواع غلظت دهنده ها می توانید از دکمه استعلام قیمت استفاده کرده و درخواستتان را ثبت کنید.