رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی

رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی

رنگدانه های اکسید آهن قرمز مصنوعی برای اولین بار در قرن هجدهم در یک محیط آزمایشگاهی ساخته شد. این رنگدانه به نام مریخ قرمز نامگذاری شد. این رنگدانه ها حاوی تمام خواص مشابه خود، یعنی رنگدانه های اکسید آهن طبیعی بودند. از قرن نوزدهم، تولید این رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی بر روی پایه معمولی آغاز شد. به تدریج، پیشرفت‌ها در هر فرآیند تولید انجام شده است، زیرا این رنگدانه‌ها دارای خواصی مانند دوام، ماندگاری و غیره هستند. در اوایل سال 1920، رنگدانه‌های اکسید آهن مصنوعی زرد (مریخ زرد) برای اولین بار تولید شدند. فرآیندهای بهبود حیاتی همراه با تولید آن در حال انجام است و هنوز هم فرآیندهای بهبود ادامه دارد. با اصلاح فرآیندهای تولید مریخ قرمز و مریخ زرد، فرآیند تولید رنگدانه های اکسید آهن قهوه ای نیز تکامل یافته است.

درباره اکسید آهن مصنوعی

رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی در رنگ های قرمز، زرد و مشکی موجود است. در بین این رنگ ها طیف گسترده ای از سایه های اضافه شده امکان پذیر است. فروشندگان رنگدانه بیش از 50 سایه رنگ مختلف را برای زمینه های مختلف کاربردی ارائه می دهند. این رنگدانه ها برای رنگ آمیزی رنگ ها، امولسیون ها، کف سیمانی، بلوک های سنگ فرش، انواع مواد پلاستیکی، لاستیک، جوهر چاپ و سایر محصولات مرتبط استفاده می شود. همه این مواد با توجه به خواص شیمیایی و فیزیکی سطح کیفی بالایی دارند. همه محصولات به دلیل ثبات رنگ عالی، پایداری نور، پایداری آب و هوا و مقاومت شیمیایی شناخته می شوند.

روش های تهیه رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی

فرآیندهای مختلفی برای تولید رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی وجود دارد که عبارتند از کلسینه کردن، رسوب، کاهش تجزیه حرارتی ترکیبات آهن.

رنگ های رایج این رنگدانه ها نارنجی، قرمز قهوه ای و زرد است. مواد شیمیایی پایه برای تولید رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی استفاده می شود. برای تولید رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی، نمک های آهن یا ترکیبات آهن تجزیه می شوند. با رسوب نمک های آهن و احیای ترکیبات آلی توسط آهن می توان رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی تهیه کرد.

موارد استفاده از رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی

این رنگدانه ها در بسیاری از صنایع مانند لکه های چوب و کاغذ، مشمع کف اتاق، پارچه های روغنی، رنگ، ملات، گچ، آجر، لاستیک و سایر مواد رنگدانه دار کاربرد دارند. دامنه کاربرد رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی بیشتر از رنگدانه های اکسید آهن طبیعی است. اما در چند مورد خاص، استفاده از رنگدانه های اکسید آهن طبیعی را نمی توان با رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی جایگزین کرد.

رنگدانه های مصنوعی در مقابل اکسید آهن طبیعی

این روزها، تنوع زیادی از رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی در بازار موجود است. این رنگدانه های مصنوعی در رنگ های مختلف، دارای یکنواختی بالاتر، کیفیت عالی و خلوص بالا یافت می شوند اما رنگ‌های طبیعی اکسید آهن به دلیل در دسترس بودن زیاد و هزینه کم استخراج بیشتر ترجیح داده می‌شوند.

تفاوت اصلی بین رنگدانه های اکسید آهن مصنوعی و طبیعی بر اساس خلوص آنها است. رنگدانه های اکسید آهن طبیعی حاوی آلاینده هایی هستند که بازده کاری این رنگدانه ها را کاهش می دهند.

این آلاینده ها را می توان به دو نوع تقسیم کرد. یکی دارای خاصیت رنگ آمیزی و نوع دوم از آلاینده ها به عنوان گسترش دهنده عمل می کنند. این آلاینده‌های دارای خاصیت رنگ‌آمیزی اغلب مگنتیت، MnO و غیره هستند در حالی که آلاینده‌های غیر رنگ‌کننده اغلب از رنگدانه‌های طبیعی مشتق می‌شوند. این آلاینده های غیر رنگی در صنعت به عنوان پرکننده از جمله تالک، کربنات کلسیم و خاک رس استفاده می شوند.