نیترو پروپان| قیمت | دمیرکو

نیتروپروپان

مشخصات

مترادف: Propane, 1-Nitro; 1-NP

شماره CAS: 108-03-2

فرمول ساختاری: CH3-CH2-CH2NO2

فرمول مولکولی: C3H7NO2

وزن مولکولی: 89.09 خواص: مایعی بی رنگ با بوی نامطبوع

نقطه جوش: 131.6 درجه سانتی گراد

نقطه ذوب: -108.0°C

نقطه اشتعال: 34°C  

فشار بخار: 7.6 میلی متر جیوه در 20 درجه سانتی گراد

چگالی بخار (هوا = 1): 3.1

وزن مخصوص (چگالی مایع): 0.993 در 25 درجه سانتی گراد/4 درجه سانتی گراد

ضریب شکست: 1.4018 در 20 درجه سانتی گراد

فاکتورهای تبدیل: 1 p.p.m. = 3.64 میلی گرم بر متر مکعب

1 میلی گرم در لیتر = 274.7 p.p.m.

حلالیت: 1.4 میلی لیتر در 100 میلی لیتر آب در 20 درجه سانتیگراد حل می شود، در حالی که 2.2 میلی لیتر در 100 میلی لیتر آب در دمای 70 درجه سانتیگراد حل می شود. قابل اختلاط با بسیاری از حلالهای آلی

استانداردهای قرار گرفتن در معرض انسان: TLV = 15 p.p.m. ( 55میلی گرم بر متر مکعب). STEL = 25 p.p.m. (90 mg/m3) آستانه بوی هوا = 11 p.p.m. ( 40میلی گرم بر متر مکعب)

اقتصاد، منابع و موارد استفاده

تولید

نیتروپروپان از نیتراسیون پروپان در فاز بخار با اسید نیتریک یا نیتراسیون فاز بخار بوتانول تولید می شود. کاربردهای صنعتی نیتروپروپان به عنوان حلال برای استات سلولز، رزین های وینیل و لاک ها استفاده می شود. همچنین به عنوان افزودنی بنزین استفاده می شود.

بیوشیمی

برآورد کردن

طیف سنجی جرمی، کروماتوگرافی گازی و طیف سنجی مادون قرمز روش های انتخابی برای تعیین نیتروپروپان ها هستند. شناسایی جداگانه ایزومرهای نیتروپروپان با نظارت بر نسبت m/e 42-43 یا با کروماتوگرافی گازی به دست می آید. یک روش رنگ سنجی / اسپکتروفتومتری برای تعیین نیتروپروپان نیز موجود است.

متابولیسم

نیتروپروپان بستری برای سیتوکروم میکروزومی سیتوکروم P-450 وابسته به سیستم اکسیداز با عملکرد مخلوط است. نیتروژن زدایی اکسیداتیو نیتروپروپان توسط میکروزوم های موش ناشی از فنوباربیتال با سرعت 0.6 نانومول در دقیقه / میلی گرم پروتئین رخ داد. نقش سیستم سیتوکروم P-450 در داخل بدن در متابولیسم نیتروپروپان ناشناخته است. بری و جیمز (1958) مقدار کمی از یک متابولیت اسید مرکاپتوریک را از ادرار خرگوش‌هایی که با نیتروپروپان استفاده شده بود، جدا کردند.

سم شناسی

سمیت حیوانات

حاد دوز کشنده خوراکی نیتروپروپان در خرگوش 250-500 میلی گرم بر کیلوگرم بود. هنگامی که خرگوش ها و خوکچه های هندی (2 تا از هر گونه) با استنشاق تا 10000 p.p.m. نیتروپروپان به مدت 3 ساعت، همه حیوانات مردند. یک خوکچه هندی و 2 خرگوش از قرار گرفتن در معرض 10000 p.p.m جان سالم به در بردند. به مدت 1 ساعت در کالبد گشایی احتقان شدید ریوی همراه با ادم در حیواناتی که در معرض نیتروپروپان قرار داشتند دیده شد. دو حیوان نیز دارای خونریزی شاخک های قدامی بینی بودند. اثرات سمی به طور کلی شبیه به اثرات تولید شده توسط نیترواتان بود.

مزمن

در مطالعات برای تعیین حداکثر دوز قابل تحمل در موش‌های فیشر از شیر گرفتن، نیتروپروپان به‌صورت گاواژ در دوزهای 30100 یا 300 میلی‌گرم در حیوان در روز تا 4 هفته تجویز شد. همه 3 موش در معرض هر یک از دوزهای بزرگتر مردند. هیچ زمان تا مرگ یا علل مرگ گزارش نشده است. هر 3 حیوانی که دوز 30 میلی گرمی دریافت کردند زنده ماندند. در آزمایش‌های طولانی‌مدت، موش‌های نر و ماده فیشر با گاواژ، 0.03، 3 یا 10 میلی‌گرم نیتروپروپان/حیوان در روز، 5 روز در هفته به مدت 52 هفته یا در مجموع 260 دوز تجویز شدند. تنها مشاهدات برجسته در مقایسه با موش‌های کنترل، بروز پاپیلوم مری یک موش صحرایی نر در گروه دوز 3 میلی‌گرم بود.

موش‌های لانگ اوانز از طریق استنشاق تا 100 بعد از ظهر در معرض قرار گرفتند. نیتروپروپان برای 7 ساعت در روز، 5 روز در هفته تا 21.5 ماه. این رژیم هیچ اثر ناخالص یا میکروسکوپی در هیچ بافت یا اندامی نداشت. وزن بدن و اندام‌ها، شیمی سرم، هماتولوژی و ظاهر و رفتار موش‌ها تحت تأثیر نیتروپروپان در 100 ppm قرار نگرفت.

سمیت انسانی

انسان هایی که برای مدت کوتاهی در معرض بخارات نیتروپروپان قرار گرفتند، غلظت آنها بیش از 100 ppm بود. تحریک کننده چشم این ماده شیمیایی ممکن است باعث بی اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و همچنین آسیب به کبد و کلیه در انسان های در معرض خطر شود. غلظت بالای این ماده شیمیایی همچنین ممکن است باعث ایجاد متهموگلوبینمی همراه با سیانوز شود. بخارات نیتروپروپان نیز به ریه ها آسیب می رساند.