نیترومتان | قیمت | دمیرکو

نیترومتان

مشخصات

مترادف: متان، نیترو; نیترو کربن؛ NM

شماره CAS :  75-52-5

فرمول ساختاری: CH3NO2

فرمول مولکولی: CH3NO2

وزن مولکولی: 61.04

خواص: مایعی بی رنگ با بوی قوی و نامطلوب

نقطه جوش: 101.2 درجه سانتی گراد

نقطه ذوب: -28.55 درجه سانتیگراد

نقطه اشتعال: 44 درجه سانتی گراد (112 درجه فارنهایت)

فشار بخار: 36.7 میلی متر جیوه در 25 درجه سانتی گراد

چگالی بخار (هوا = 1): 2.11

وزن مخصوص (چگالی مایع): 1.138 در 25 درجه سانتی گراد/4 درجه سانتی گراد

ضریب شکست: 1.38056 در 22 درجه سانتی گراد

فاکتورهای تبدیل: 1 p.p.m. = 2.495 mg/m3 1 mgA = 400.7 p.p.m.

حلالیت: 9.5 میلی لیتر در 100 میلی لیتر آب در دمای 20 درجه سانتیگراد، 11.1 میلی لیتر در 100 میلی لیتر آب در دمای 25 درجه سانتیگراد و 19.3 میلی لیتر در 100 میلی لیتر آب در دمای 70 درجه سانتیگراد حل می شود. محلول در اتانول، دی اتیل اتر و تتراکلرید کربن

استانداردهای قرار گرفتن در معرض انسان: TLV-TWA = 100 p.p.m. (250 mg/m3) آستانه بوی هوا = 3.5 p.p.m. (8.7 میلی گرم بر متر مکعب)

اقتصاد، منابع و موارد استفاده

تولید نیترومتان و سایر نیتروپارافین های مهم به صورت تجاری توسط نیتراسیون پروپان در فاز بخار سنتز می شوند. در دماهای 370-450 درجه سانتی گراد و فشارهای 8-12 اتمسفر، نیترومتان، نیترواتان و 1- و 2-نیتروپروپان تشکیل شده و سپس با تقطیر جدا می شوند. مصارف صنعتی نیترومتان به عنوان یک واسطه در سنتزهای شیمیایی استفاده می شود، اما مهمتر از آن به عنوان حلال برای پوشش ها و جوهرها استفاده می شود. این و سایر نیتروپارافین ها حلال های عالی برای وینیل ها، اپوکسی ها، پلی آمیدها و پلیمرهای اکریلیک هستند. همچنین به عنوان پیشران نظامی و افزودنی سوخت مسابقه ای استفاده می شود. مخلوط با متانول و روغن کرچک به عنوان سوخت مدل هواپیما استفاده می شود.

بیوشیمی

خواص شیمیایی

نیترو متان منفجره است و می تواند در اثر ضربه یا حرارت منفجر شود و این ماده شیمیایی را می توان از طریق حضور سایر مواد شیمیایی به ویژه آمین ها و اسیدها نسبت به انفجار حساس تر کرد. نیترومتان نمک هایی با پایه های معدنی تشکیل می دهد و نمک های خشک مواد منفجره هستند.

برآورد کردن

روش‌های رنگ‌سنجی قبلی در حال حاضر تا حد زیادی با روش‌های کروماتوگرافی گازی یا اسپکتروفتومتری مادون قرمز جایگزین شده‌اند. نیترومتان را می توان با روش های کروماتوگرافی گازی/ طیف سنجی جرمی نیز تعیین کرد.

متابولیسم

نیترومتان در نسبت 1:1 توسط میکروزوم های کبدی موش های صحرایی نر نژاد Sprague-Dawley به نیتریت و فرمالدئید تبدیل می شود، اما هنگامی که میکروزوم های بینی یا کبد موش های نر فیشر-344 تحت درمان با فیشر-344 نیترومت شد، هیچ فرمالدئیدی تشخیص داده نمی شود. . اینکه آیا یک تبدیل مشابه در داخل بدن اتفاق می‌افتد، مشخص نشده است، اما عدم وجود متابولیسم نیترومتان در میکروزوم‌های موش‌های درمان نشده نشان می‌دهد که متابولیسم آن در داخل بدن ممکن است کند باشد.

سم شناسی

سمیت حیوانات

حاد LD50 خوراکی برای موش 1.21 گرم بر کیلوگرم بود. با تجویز خوراکی دوز کشنده در خرگوش ها 0.75 تا 1.0 گرم بر کیلوگرم تخمین زده شد. دوز کشنده در سگ بین 1.4 تا 3.9 گرم بر کیلوگرم و LD50 خوراکی در موش 1.44 گرم بر کیلوگرم بود. آی پی LD50 برای موش 110 میلی گرم بر کیلوگرم است. گیبز دوز کشنده زیر جلدی را بین 0.5 تا 1.0 گرم بر کیلوگرم در سگ ها تخمین زد.

وتربی همچنین دوز کشنده را در سگها پس از تکرار داخل وریدی تخمین زد. تزریق 0.2 گرم بر کیلوگرم در فواصل 10 دقیقه بین 1.4 تا 3.8 گرم بر کیلوگرم است. قرار گرفتن در معرض خرگوش از طریق استنشاق تا 30000 p.p.m. برای کمتر از 2 ساعت منجر به مرگ نشد، اما هر دو خرگوش در معرض این غلظت به مدت 2 ساعت مردند. دو خرگوش از سه خرگوش در معرض 10000 p.p.m. برای 6 ساعت و 1 خرگوش از 2 خرگوش در معرض 5000 p.p.m. به مدت 6 ساعت درگذشت دو خرگوش در معرض 500 p.p.m. به مدت 140 ساعت (6 ساعت در روز) نمرد. نتایج مشابهی با خوکچه هندی به دست آمد.

یک میمون در معرض 1000 p.p.m. نیترومتان در مجموع 48 ساعت (6 ساعت در روز) مرد، اما میمون دوم در معرض 500 p.m. در مجموع 140 ساعت (6 ساعت در روز) زنده ماند. به موش‌ها 200 میلی‌گرم نیترومتان به ازای هر کیلوگرم داخل صفاقی داده شد. و 4، 24 یا 48 ساعت بعد کشته شدند، هیچ تغییری در غلظت گلوتاتیون کبدی، 7-اتوکسی کومارین O-deethylase، UDP-glucuronosyltransferase یا اپوکسید هیدرولاز نشان نداد. با این حال، فعالیت NADPH سیتوکروم c ردوکتاز پس از قرار گرفتن در معرض 48 ساعت حدود 20٪ کاهش یافت. تیمار نیترومتان باعث تکثیر شبکه آندوپلاسمی صاف 48 ساعت پس از درمان شد.

مزمن

موش‌های نر نژاد Sprague-Dawley و خرگوش‌های نر سفید نیوزیلندی با استنشاق در معرض 100 p.p.m (98 واقعی) قرار گرفتند. یا 750 (745 واقعی) p.p.m. نیترومتان برای 7 ساعت در روز، 5 روز در هفته برای 6 ماه. نرخ رشد خرگوش‌هایی که در معرض نیترومتان قرار گرفتند، مانند موش‌هایی که در معرض 98 p.m. کاهش کوچک، اما از نظر آماری معنی‌دار در نرخ رشد در موش‌هایی که در معرض 745 p.m. نیترومتان تعداد گلبول های قرمز، غلظت متهموگلوبین و زمان پروترومبین در هر دو گونه یا در هر دو غلظت قرار گرفتن تحت تاثیر قرار نگرفت.

غلظت هماتوکریت و هموگلوبین در موش های صحرایی در معرض 745 پی پی ام کاهش یافت. نیترومتان غلظت سرمی T-4 در خرگوش‌هایی که در معرض هر دو غلظت نیترومتان بودند کاهش یافت. هیستوپاتولوژی به جز ادم بینابینی در آلوئول ها و مقداری نکروز در دیواره آلوئول قابل توجه نبود.

سمیت انسانی

نیترومتان برای پوست و غشاهای مخاطی به طور ملایم تحریک کننده است. این دارو باعث ایجاد نارکوز، تحریک غشای مخاطی و تحریک سیستم عصبی مرکزی و برخی آسیب های کبدی می شود. این اثرات عموماً به اندازه پس از تجویز نیترواتان مشخص نیست. یک مورد مسمومیت با انسان گزارش شده است. در آن مورد، یک دستکش در معرض غلظت بالایی از نیتروسلولز و نیترومتان قرار گرفت که منجر به تبدیل 67 درصدی هموگلوبین او به متهموگلوبین و سولفهموگلوبین شد. درمان با اکسیژن هیپرباریک، تزریق خون، دیالیز صفاقی و سپس 6 جلسه همودیالیز منجر به بهبودی شد.