سوربیتول پودری

سوربیتول یک الکل قندی با طعم شیرین است که بدن انسان به آرامی متابولیزه می شود. می توان آن را با کاهش گلوکز به دست آورد، که گروه آلدهید تبدیل شده (-CHO) را به یک گروه الکل اولیه (-CH2OH) تغییر می دهد. بیشتر سوربیتول از نشاسته سیب زمینی ساخته می شود، اما در طبیعت نیز یافت می شود، به عنوان مثال در سیب، گلابی، هلو و آلو خشک. سوربیتول ایزومر مانیتول، الکل قند دیگری است. این دو تنها در جهت گیری گروه هیدروکسیل روی کربن 2 متفاوت هستند.
به عنوان یک داروی بدون نسخه، سوربیتول به عنوان ملین برای درمان یبوست استفاده می شود.

خواص سوربیتول

فرمول شیمیایی: C6H14O6
جرم مولی: 182.17 گرم بر مول
ظاهر: پودر کریستالی سفید
چگالی :1.49 g/cm3[1]
نقطه ذوب :94-96 درجه سانتیگراد (201-205 درجه فارنهایت؛ 367-369 K) [1]
حلالیت :در آب 2350 گرم در لیتر
حساسیت مغناطیسی: (  (χ -107.80· 10-6 cm3/mol
شیرین کنندهسوربیتول یک جایگزین قند است و هنگامی که در غذا استفاده می شود دارای شماره INS و شماره E 420 است. سوربیتول حدود 60 درصد به شیرینی ساکارز (قند سفره) است.
سوربیتول به عنوان یک شیرین کننده مغذی شناخته می شود زیرا انرژی غذایی را تامین می کند: 2.6 کیلو کالری (11 کیلوژول) در هر گرم در مقابل متوسط ​​4 کیلو کالری (17 کیلوژول) برای کربوهیدرات ها. اغلب در غذاهای رژیمی (از جمله نوشیدنی های رژیمی و بستنی)، نعناع، ​​شربت های سرفه و آدامس های بدون قند استفاده می شود. اکثر باکتری ها نمی توانند از سوربیتول برای انرژی استفاده کنند، اما می تواند به آرامی توسط استرپتوکوک موتانس، باکتری که باعث پوسیدگی دندان می شود، در دهان تخمیر شود. در مقابل، بسیاری از قندهای الکل های دیگر مانند ایزومالت و زایلیتول غیر اسید زا در نظر گرفته می شوند.
همچنین به طور طبیعی در بسیاری از میوه های هسته دار و انواع توت ها از درختان جنس Sorbus وجود دارد.

کاربردهای پزشکی

ملین

مانند سایر الکل های قند، غذاهای حاوی سوربیتول می توانند باعث ناراحتی دستگاه گوارش شوند. سوربیتول در صورت مصرف خوراکی یا تنقیه می تواند به عنوان ملین استفاده شود. سوربیتول با کشیدن آب به روده بزرگ به عنوان یک ملین عمل می کند و حرکات روده را تحریک می کند. سوربیتول برای استفاده در افراد مسن بی خطر است، اگرچه بدون توصیه پزشک توصیه نمیشود.
سوربیتول معمولاً به صورت خوراکی به عنوان دوز یکبار مصرف 30-150 میلی لیتر  محلول 70 درصد استفاده می شود. همچنین ممکن است به عنوان یک تنقیه رکتوم یک بار مصرف استفاده شود.
سوربیتول در محیط های کشت باکتریایی برای تشخیص باکتری Escherichia coli O157:H7 از بیشتر سویه های دیگر E. coli استفاده می شود، زیرا برخلاف 93٪ از سویه های E. coli شناخته شده معمولا قادر به تخمیر سوربیتول نیست.
سوربیتول همچنین در ساخت کپسول های نرم ژل برای ذخیره تک دوز داروهای مایع استفاده می شود.

مصارف بهداشتی، غذایی و آرایشی

سوربیتول اغلب در لوازم آرایشی مدرن به عنوان یک مرطوب کننده و غلیظ کننده استفاده می شود. همچنین در دهانشویه و خمیر دندان استفاده می شود. برخی از ژل های شفاف را می توان تنها با سوربیتول ساخت، زیرا ضریب شکست بالایی دارد.

سوربیتول به عنوان یک افزودنی ضد سرما (مخلوط با ساکارز و پلی فسفات سدیم) در ساخت سوریمی، خمیر ماهی فرآوری شده، استفاده می شود همچنین در برخی از سیگارها به عنوان مرطوب کننده استفاده می شود.

سوربیتول علاوه بر استفاده به عنوان جایگزین شکر در غذاهای کم قند، به عنوان یک مرطوب کننده در کوکی ها و غذاهای کم رطوبت مانند کره بادام زمینی و کنسروهای میوه نیز استفاده می شود. در پخت و پز نیز ارزشمند است زیرا به عنوان یک نرم کننده عمل می کند و روند بیاتی را کند می کند.

آیا شیرین کننده سوربیتول بی خطر است؟

EFSA ادعاهایی مطرح شده در مورد زایلیتول، سوربیتول و سوکرالوز، در میان سایر موارد، در رابطه با بهداشت دهان و دندان و کنترل سطح قند خون را تایید کرده است. اما کاردر، متخصص تغذیه می‌گوید: «تحقیق در مورد شیرین‌کننده‌ها نشان می‌دهد که خوردن یا نوشیدن آن‌ها به‌عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم کاملاً ایمن هستند».